Sabit bir işimiz olmasa ya da ekstra vaktimiz olsa toprakla uğraşmak isterdik. Toprakla uğraşmak hem içimizde sönmeye yüz tutmuş doğa sevgini yeşertiyor hem de insanın negatif enerjisini nötrlüyor. Bununla birlikte toprak üzerinden üretim yapıldığı için, insanoğlu yetiştirdiği bu ürünler sayesinde haz duyuyor. Fakat günümüzde koşuşturmaca içinde yaşadığımızdan dolayı bu hazzı hissedecek vakit ayıramıyoruz kendimize maalesef. Aslında çağımızın büyük sorunlarından biri de bu bence. Dünya üzerindeki gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelere baktığımızda üretken bir toplum varlığını tüketim toplumuna bıraktığını görüyoruz. Her bireyin asli bir işi var ve hayatını devam ettirecek tüm ihtiyaçlarını paket halinde hazır olarak alıyor. Yani üretim yapmak istemiyor, istese de bu işe vakit ayıramıyor.

Baharın gelmesiyle bahsettiğim hazzı az da olsa tatmak için kendi çapımızda üretim işine yöneliyoruz. Güneş, toprak ve su ektiğimiz tohumları yeşertecek ve aylar sonra ektiğimizi biçmeye çalışacağız. Kolları sıvayıp, hemen işe koyuluyoruz. Heyecanlı bir süreç bekliyor bizi.

İlk aşama olan çimlenme evresini geçiriyoruz. Diktiğimiz emriyolar yani tohumlar çeşitli biyokimyasal ve fizyolojik değişimler neticesinde fide görünümü almaya başlıyor. Hasan Bey'in çiftliğinden aldığımız biberlerin çekirdekleriydi bu diktiklerimiz. Dikimden yaklaşık 1, 1 buçuk ay sonra fideler çıkmaya başlıyor. Bunlar mini sweet peppers ya da mini orange bell peppers diye bilinen mini turuncu dolmalık biberler. Saksıda nasıl olacaklar bakalım, bekleyip göreceğiz.

Balkondaki üretim çalışmalarımızı konu alan bu yazımızın devamı gelecek. Biberlerimizin gelişimlerini peyderpey paylaşacağız. Yeni dikeceğimiz fideler de olacak. Örneğin, biberlerin yanına domates fideleri de dikmeyi düşünüyoruz. Belki çeşitli otlar da yetiştiririz. Balkonda üretim çalışmamızdan şimdilik bu kadar.